Projecten in Brazilië


Prioriteit en stabiliteit geven we aan:


Kinderopvangcentra in Igaci en Palmeira dos Indios.


Deze twee kinderopvangcentra zijn gebouwd door Aktie voor Aktie voor de meest kansarme
kinderen. Elk gebouw is 1200 vierkante meter groot, voorzien van speelruimte met
speeltoestellen, een (moes)tuin, eetzaal en leslokalen. Per dag kunnen er per centrum 120
kinderen (jongens en meisjes) worden opgevangen.


De kinderen komen ’s morgens naar de centrum en blijven tot einde middag. Kinderen tot 5 a
6 jaar krijgen voorbereiding voor de lagere school. Kinderen die ouder en schoolgaand zijn,
gaan voor een groot deel van de dag naar de lagere school. Ook wordt er onderwijs gegeven
zoals Engelse taal, computer les, begrijpend lezen, handenarbeid etc.. Naast onderwijs
wordt er ook aandacht besteed aan hygiëne, normen en waarden en ook leren ze voor
zichzelf op te komen. Daarnaast is er ook voldoende tijd voor ontspanning, spelen en
sporten. Dit alles binnen veilige muren zodat de kinderen zich ook veilig voelen. Ook is er
maatschappelijk werk aanwezig. Dit omdat in gezinnen naast armoede ook vaak andere
zaken spelen. Regelmatig zijn er met de ouders in deze centra ook bijeenkomsten om hun
problemen bespreekbaar te maken. Kinderen worden opgevangen tot de leeftijd van 16 jaar.
Dan worden ze geacht volwassen te zijn (in Nederland is dit 18 jaar).


Tijdens hun verblijf krijgen ze eten en wordt er ook voor gezorgd dat ze kleding hebben. Alle
kinderen die in de centra komen zijn financieel geadopteerd. Deels door adoptie ouders en
deels collectief door Aktie voor Aktie. Twee keer per jaar krijgen de adoptieouders bericht en
kunnen zelf ook iets naar “hun” kind sturen. Dankzij de hedendaagse vertaalprogramma’s
kunnen adoptie ouders het ook heel persoonlijk maken. Onderhoud van deze centra worden
bekostigd door donaties en legaten die voor dit doel aan Aktie voor Aktie zijn geschonken.

Financiële ondersteuning aan 16 plus kinderen en kansarme gezinnen buiten Palmeira
dos Indios en Igaci.


Zodra het kind van school is (16 jaar) stopt de hulp en krijgt een ander jong kind hulp via
Aktie voor Aktie en daardoor een kans. Velen worden na hun 16 e jaar met een opleiding
geholpen en zijn zo bijvoorbeeld fysiotherapeut, lerares, verpleegster of administratieve
kracht geworden. Eén van de financieel geadopteerde kinderen is later onderwijzeres
geworden in het centrum. Door ze wat langer te blijven steunen en ze daardoor een goede
baan kunnen krijgen, hebben hun kinderen het ook beter. Zo zien we dat door de jaren heen
de cirkel van armoede langzaam wordt doorbroken. Mede doordat ze zelfredzaamheid wordt
bijgebracht.


Gemeenschapshuizen
Door gerichte acties te voeren en met hulp van de Ronde Tafel De Haar, de Lyonsclub of de
Rotary zijn er gemeenschapshuizen gebouwd. Deze staan in Sao Francisco, Jaramataia en
Monteiropolis. In deze centra wordt aan de bevolking voorlichting gegeven met name over
hygiëne, geboortebeperking, ondersteuning tijdens de zwangerschap (samen babyuitzet
maken) en zijn er consultatiebureaus. Analfabeten krijgen hier hun eerste lessen in schrijven
en lezen. Ook aan jongeren wordt veel aandacht besteed. De gemeenschapshuizen worden
gerund door vrijwilligers en ook daar wordt niet gekeken naar ras of religie en staan de
deuren voor iedereen open.

Wat we daarnaast vanaf 1979 door de jaren heen ook gedaan hebben door gerichte
inzamelingsactie te voeren en welke projecten nog steeds bestaan:


Soepproject: dit project wordt geheel door vrijwilligers gerund. Door plaatselijke bedrijven (in
natura) en door donateurs wordt hulp geboden. Eén a twee keer per week wordt goed
gevulde soep en brood uitgedeeld. De mensen die geen werk hebben en honger hebben (en
hun kinderen). Tegelijkertijd is het een ontmoetingsplaats waar ook ontspannen gegeten kan
worden. In het dorpje Caja dos Negros wordt in de zeer droge tijd regelmatig
voedselpakketten gebracht.


Creches: in de twee dorpen Pe da Serra en Machade was het sterftecijfer onder de kinderen
tot 6 jaar door voedselgebrek zo hoog dat AvA daar creches heeft gebouwd. Dagelijks zijn er
60 kinderen in ieder creche aanwezig en krijgen drie keer per dag een maaltijd en worden
met spel en handenarbeid bezig gehouden (naast het middagslaapje). Ook hier is er een
voorbereiding op de lagere school.

Huisjes: in veel lemen huisje kwam een bepaald insect voor en als met daardoor gebeten
werd, was de kans groot dat je dit niet overleefde. Vooral kleine kinderen gingen dood. Toen
is met hulp van zuster Anna Manders (inmiddels overleden) 35 lemen huisjes vervangen
door stenen huisjes. Door gerichte inzamelingsacties of een donatie van een adoptieouder
aan een adoptiekind zijn er meer stenen huisjes gebouwd en geschonken aan arme
gezinnen.

Wat we daarnaast vanaf 1979 door de jaren heen ook gedaan hebben door gerichte
inzamelingsactie te voeren maar waarvan de projecten veranderd of gestopt zijn:

Een kraamkliniek / ziekenhuisje: er is rond 1998 een gebouwtje opgezet waar vrouwen
konden bevallen en er kleine medisch ingrepen gedaan konden worden. Inmiddels is het een
soort dokterspost geworden. Later is er ook nog een inzamelingsactie geweest voor een
kleine ambulance.

Project “moeder en kind” : Er kon een bevalling financieel geadopteerd worden waardoor
vrouwen veilig in de kliniek konden bevallen en de baby werd aangegeven bij de gemeente.
Dat laatste kostte geld en velen hadden dat geld niet en dan “bestonden” de baby’s niet. Dit
had ook gevolgen in hun toekomst. De mensen die de geboorte “adopteerden” kregen een
“geboortecertificaat” daarop stond ook een foto van moeder en kind. De kosten waren
ongeveer € 85,-. Dit project kon na verloop van enkele jaren gestopt worden.

Een visafslag: een coöperatieve vereniging opgezet om te zorgen dat de gevangen vis
ingevroren werd en pas verkocht hoefde te worden als de prijs gunstig was. Dit voorkomt dat
de vis niet meer voor weinig of niets aan opkopers hoeft te worden verkocht. Ook zijn uit
gerichte donaties vissersbootjes en netten geschonken. Het is voorgekomen dat door de
extreme droogte het meer bijna droog stond en er dus ook geen vis gevangen kon worden.

Watervoorziening: Aktie voor Aktie heeft jaren geleden enkele waterputten laten slaan tot 80
meter diepte. In het droge gebied van de staat Alagoas is water een eerste vereiste. Er wordt
/werd ook water met een tankwagen aangevoerd maar dat is erg kostbaar. Ook is er een
zuiveringsinstallatie geschonken die het mogelijk maakt om brak en zout water drinkbaar te
maken. Hier kan een heel dorp van drinken! Daarnaast is er een opslagtank met 110.000
liter water bij de kraamkliniek/ziekenhuisje geplaatst. Het kan zijn dat door slecht
onderhoud en niet melden van gebreken, niet alles meer goed werkt. Bij een volgend
bezoek aan Brazilië zal hier onderzoek naar worden gedaan.

Klein veeteelt project; door de droogte groeit er vrijwel niets en kan er ook weinig of niets
geplant worden. Zonder water en voedsel gaan dieren dood. Klein veeteelt zoals schapen,
geiten en kippen vinden ook op schrale grond nog eten en Aktie voor Aktie heeft een project
opgezet waarbij families een schaap en kippen kregen en de eerst geboren lammeren en
kuikens mochten ze houden de rest moesten aan anderen worden gegeven zodat binnen
enkele jaren meerder gezinnen geholpen konden worden. Helaas was er op een gegeven
moment sprake van te lange tijd droogte en daardoor ook toegenomen armoede waardoor
inmiddels het project gestopt is. Dit omdat het overgebleven kleinvee geslacht is om de honger te stillen.